8 měsíců
2. 1. 2007
Ahoj všichni!
Tak už jsem zas o měsíc starší, větší a šikovnějši. A rozhodně už nejsem žádné peříčko. Dneska jsem byla u paní doktorky na osmiměsíční prohlídce. Moje míry jsou 44-44-67 cm (obvod hlavičky-obvod hrudníčku-výška) a vážím 7,58 kg!
Novinkou oproti minulým narozeninám je to, že jsem se už přetočila na bříško, válet sudy už mi jde hodně dobře, a lezení pozpátku taky. Už si i začínám klekat na kolínka a někdy se vzepřu na všech čtyřech. Dopředu se už taky trochu někdy doplazím.
Spinkání je pořád moje slabší stránka, v Jablonci mi to šlo dobře, ale dneska už zas nic moc. Usínám většinou kolem jedenácté večer a spíme s několika kojícimi přestávkami tak do půl deváté. Přes den už toho moc nenaspím, doma mi to nejde vůbec, v kočárku venku spím mnohem líp.
Pořád chodíme s mamkou cvičit, už tam jen tak neležim na zádech, užívám si to a těším se, až budu "běhat" za klukama. Pomalu vyrůstám i z velikosti oblečení 74. Papám pořád téměř jenom mlíčko, jen večer si dávám rýžovou kaši z lahvičky. Ale pořád mám nejradši to mamčino mlíčko. I přes den už vydržim bez mlíčka i čtyři hodiny, někdy teda sotva dvě, ale to záleží na tom, jak moc se nudím nebo jsem unavená.
Mluvení taky zdokonaluju. Teď převažuje ham (mlíčko) a hami (to je dudlík) a tata, teta, baba. Nejčastěji ze všeho ale bručím, babička říká, že přemýšlím. Taky umím pá-pá. Říkat zatím teda ještě ne, ale mávám ručičkou moc hezky a když mám náladu, tak i na požádání.
Koupání mě stále baví, když vylezu z vany, je koupelna úplně mokrá.
Nejzajímavějším zážitkem mého osmého měsíce byly asi Vánoce. Ježíška jsem měla vlastně na čtyřikrát - nejdřív s Daňhelkovými v sobotu 23.12., pak večer jen s rodiči, na Štědrý den večer jsme byli u babičky a dědečka v Bohnicích a druhý den jsme přejeli do Jablonce. Táta jel autem, protože měl celý týden pohotovost a mohlo by se stát, že by musel okamžitě do Prahy, a já s mamkou a tetou Janou vlakem, protože do tátova auta nešla dát moje autosedačka. V Jablonci jsem skoro celý týden prospala, spalo se mi dobře v noci i přes den s babičkou na procházce. Taky jsem vyrostla o dva centimetry. Sněhu jsem si moc neužila, první sníh jsem totálně prospala, ale letos z něho stejně nic nemám a s kočárem ve sněhu je to stejně nepříjemný (hlavně pro rodiče), takže doufám, že až si ho budu moct příští rok víc užit, bude to lepši. Pod stromečkem jsem našla několik krásných knížek, oblečení, hraček a taky jsem dostala jídelní židličku a ohrádku. Tu zatím teda ještě nemáme sestavenou, ale už je doma. Z Jablonce jsem se vrátila včera večer, jely jsme s mamkou samy vláčkem. Bylo to dlouhé, ale v pohodě. Výhoda vláčku je hlavně ta, že mě mamka může krmit, kdykoliv se mi zlíbí, takže třeba každou hodinu, jako včera .
Mějte se moc krásně, přeju vám všem hodně zdraví a štěstí do nového roku.
Vaše Anežka
Tak už jsem zas o měsíc starší, větší a šikovnějši. A rozhodně už nejsem žádné peříčko. Dneska jsem byla u paní doktorky na osmiměsíční prohlídce. Moje míry jsou 44-44-67 cm (obvod hlavičky-obvod hrudníčku-výška) a vážím 7,58 kg!
Novinkou oproti minulým narozeninám je to, že jsem se už přetočila na bříško, válet sudy už mi jde hodně dobře, a lezení pozpátku taky. Už si i začínám klekat na kolínka a někdy se vzepřu na všech čtyřech. Dopředu se už taky trochu někdy doplazím.
Spinkání je pořád moje slabší stránka, v Jablonci mi to šlo dobře, ale dneska už zas nic moc. Usínám většinou kolem jedenácté večer a spíme s několika kojícimi přestávkami tak do půl deváté. Přes den už toho moc nenaspím, doma mi to nejde vůbec, v kočárku venku spím mnohem líp.
Pořád chodíme s mamkou cvičit, už tam jen tak neležim na zádech, užívám si to a těším se, až budu "běhat" za klukama. Pomalu vyrůstám i z velikosti oblečení 74. Papám pořád téměř jenom mlíčko, jen večer si dávám rýžovou kaši z lahvičky. Ale pořád mám nejradši to mamčino mlíčko. I přes den už vydržim bez mlíčka i čtyři hodiny, někdy teda sotva dvě, ale to záleží na tom, jak moc se nudím nebo jsem unavená.
Mluvení taky zdokonaluju. Teď převažuje ham (mlíčko) a hami (to je dudlík) a tata, teta, baba. Nejčastěji ze všeho ale bručím, babička říká, že přemýšlím. Taky umím pá-pá. Říkat zatím teda ještě ne, ale mávám ručičkou moc hezky a když mám náladu, tak i na požádání.
Koupání mě stále baví, když vylezu z vany, je koupelna úplně mokrá.
Nejzajímavějším zážitkem mého osmého měsíce byly asi Vánoce. Ježíška jsem měla vlastně na čtyřikrát - nejdřív s Daňhelkovými v sobotu 23.12., pak večer jen s rodiči, na Štědrý den večer jsme byli u babičky a dědečka v Bohnicích a druhý den jsme přejeli do Jablonce. Táta jel autem, protože měl celý týden pohotovost a mohlo by se stát, že by musel okamžitě do Prahy, a já s mamkou a tetou Janou vlakem, protože do tátova auta nešla dát moje autosedačka. V Jablonci jsem skoro celý týden prospala, spalo se mi dobře v noci i přes den s babičkou na procházce. Taky jsem vyrostla o dva centimetry. Sněhu jsem si moc neužila, první sníh jsem totálně prospala, ale letos z něho stejně nic nemám a s kočárem ve sněhu je to stejně nepříjemný (hlavně pro rodiče), takže doufám, že až si ho budu moct příští rok víc užit, bude to lepši. Pod stromečkem jsem našla několik krásných knížek, oblečení, hraček a taky jsem dostala jídelní židličku a ohrádku. Tu zatím teda ještě nemáme sestavenou, ale už je doma. Z Jablonce jsem se vrátila včera večer, jely jsme s mamkou samy vláčkem. Bylo to dlouhé, ale v pohodě. Výhoda vláčku je hlavně ta, že mě mamka může krmit, kdykoliv se mi zlíbí, takže třeba každou hodinu, jako včera .
Mějte se moc krásně, přeju vám všem hodně zdraví a štěstí do nového roku.
Vaše Anežka